sexta-feira, 28 de setembro de 2007

Crónica de unha noite anunciada!!

Todo comezou, as 00.52am dun venres 28 de setembro, eu dispoñiame como moitos dias, a sair, como diarian algúns cos "coleguitas" e tomar unhas cacharros por Azcarraga, ese paz urbano, a copas baratas e divertido. Cerro o meu msn, unhas despedidas cordiales, encíntome o meu polito ao "peliños" e diríxome Panaderas arriba, cara o cuartel das atochas, e de alí a cidade vella. Xa chegando o encanto éncheche, todo alí é diferente. Hai que recoñecer que para xente que vive alí, é unha putada ver todo aquelo polas mañás sucio, cheo de basura, pero lles encantaria poder disfrutar dunha noite, entre aquelas pedras, árbores, e fonte.
Como non pode ser diferente, o personaxe "Don Dr. Amado" estaba alí, últimamente vexoo máis a el, que a min mesmo reflexado no espello, cada vez que sae alí está, tamén andaban por alí os "primeiros" que serán eternamentes primeiros para min. Hoxe mencial nombramento para Marti, que me dedicou un flog, a verdade é que mola que alguén se acorde de ti... pero tivo que vir o Camiña coma sempre a quitar o hachazo, "CUT" HEHEHE, de sempre.... Javi, ti SI QUE ES O EXEMPLO... os dous, tanto Javi como Marta son a hostia, so dicir, e o sinto por ti Javi, que Marta está de mellor ver ca ti... hehehe.
Bueno, despois diso vexo ao trio, Morales vestido coa súa sudadera branca, oscar, e alex(...si, xa volveu de Mandril). Tavams alí sentados cando derrepente veñen D e L, a L xa a coñecereds por JL, que tivo un affair. Agora comeza a trancripción en diferido do suceso...

Hola Paco Glez.
Hola Guash, como ves la noche?
Pués veo un Alex expléndido, recuperado de su lesión, dispuesto a todo... veremos como empieza el camino.
Muy bien... empieza el primer tiempo... Alex quita temita, le pone cara de interesante, practica la mirada del tigre, primer tiro a porteria y uyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy.... (recibe aplausos del graderio)...
buen ataque, la verdade... pero siempre tiene el arma secreta...
(aqui termina el primer tiempo)
Continuamos tras el descanso, Alex vuelve motivado, y despliega su técnica... mano por aqui, mano por allá... si parece navas de ragete... se escucha desde la grada "ALÉ, ALEX ALÉ... NOS SOMOS A TUA VOZ... CANTEMOS ATÉ A VICTORIA, CONQUÍSTAA POR NÓS...), y si, despliega su táctica... y... GOL... GOOOOL.LL... GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL... q artista, con que clase...
heheh
bueno rapaces canseime de escribir máis... so dicir, q es un artista meu... e a Morales dedicarlle 1 frase, sabes q cando t... sempre queda un hilillo d s.... heheh
MORBOSOOOO...

1 comentário:

Anónimo disse...

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai

E kal era o outro komntario???
xq habia dous...

Molou molou a noit,tb saín kon un kalentón d karallo..


Pro q técnica, klase, poderío, energía, perseverancía...q forma d encarar,d mirala portería, d disparar...é non é un killer,pro sempre buska á portería,tn os tres paos entre as cejas así q....genera tantas ocasiós q o final;
GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL


Q crack,komo o envidio

Bsitos